1.0 PENGENALAN
Penjajahan
barat di India merupakan faktor utama yang melahirkan perasaan semangat
nasionalisme dalam kalangan masyarakat tempatan. Kedatangan barat ke India
adalah bertujuan untuk mendapatkan barangan daripada Timur seperti rempah ratus
dan sutera. Kedatangan British di India telah mewujudkan satu perubahan yang
sangat ketara dari segi politik, ekonomi dan sosial. Hal ini berlaku apabila
British berjaya muncul sebagai sebuah kerajaan yang utuh di India pada tahun 1740. Pada 10 Mei 1857 di
Meerut telah berlaku satu pemberontakan masyarakat India yang terbesar terhadap
British yang lebih dikenali sebagai Dahagi India. Pemberontakan ini berlaku
disebabkan oleh dasar politik, pentadbiran, ekonomi, sosial dan ketenteraan
British yang telah diperkenalkan di India. Dasar-dasar yang diperkenalkan
British tidak mendapat sambutan yang baik dalam kalangan masyarakat India dan
seterusnya menyebabkan masyarakat memberontak.
Setelah
British berjaya menguasai India selama
tiga puluh tahun sehingga abad ke-19, pemikiran-pemikiran dan
tindakan-tindakan orang India mula berubah yang akhirnya membawa kewujudan
perasaan semangat nasionalisme dalam kalangan masyarakat India. Salah satu
tokoh nasionalisme yang telah muncul di India iaitu Mahatma Gandhi. Beliau merupakan
tokoh penting dalam membawa perubahan politik masyarakat India iaitu semasa
menuju kemerdekaan di India. Seterusnya,
beliau telah berjaya memberi sumbangan yang cukup besar dalam pergerakan
nasionalisme di India. Gerakan nasionalisme yang dibawa oleh Mahatma Gandhi
membawa perubahan kepada masyarakat India dan seterusnya menyebabkan beliau
amat dihormati dan disayangi oleh
masyarakat di India.
2.0 LATAR BELAKANG MAHATMA GANDHI
2.1 Keluarga
Nama sebenar
Mahatma Gandhi ialah Mohandas Karamchand Gandhi. Beliau dilahirkan pada 2
Oktober 1869 di Porbandar bahagian Gujarat, India. Pada tahun 1876, mereka
telah berpindah ke Rajkot dan ayahnya bernama Karamchand dilantik Dewan iaitu
Perdana Menteri kepada Putera kawasan tersebut( rana ) manakala ibunya pula dikenali sebagai Putlibai dan seorang
Isteri yang taat pada ajaran agama Hindu. Keadaan Mahatma Gandhi yang bebas untuk
berfikir dan juga dapat mewujudkan cara pemikirannnya sendiri bermula dengan
pengaruh politik ayah beliau dan juga ketaatan ibu beliau dalam agamanya. Pada
usia Mahatma Gandhi mencecah 13 tahun, beliau telah dikahwinkan dengan
Kasturbai Makanji mengikut adat India, namun pada usia beliau 15 tahun beliau
diduga dengan kematian anak beliau dan satu minggu kemudian ayah beliau turut
meninggal dunia.
2.2 Pendidikan
Pada usia beliau 18 tahun, ahli
keluarga Gandhi bercadang untuk menghantar beliau untuk belajar
undang-undang di London, England. Walaupun
tidak mempunyai minat dalam bidang undang-undang namun beliau terpaksa pergi
untuk memenuhi permintaan keluarga. Setelah tamat pengajian di England dalam
bidang undang-undang, Gandhi telah pulang ke India pada tahun 1891 tetapi
beliau tidak mendapat sebarang pekerjaan. Pada tahun 1893, Ghandi telah menerima satu tawaran bagi mengubah
kehidupannya iaitu bekerja di
Afrika Selatan secara kontrak selama satu tahun. Pengalaman beliau di Afrika
Selatan telah mengubah hidup beliau, hal ini kerana ketika beliau berada di
sana beliau telah menyaksikan sifat perkauman yang sangat melampau dan
diskriminasi yang jarang ditemui di India.
Gandhi telah menerima
rungutan-rungutan dan dirinya sebagai seorang peguam bela, beliau merasakan
dirinya patut membela isu-isu dan hak asasi masyarakat. Ghandi telah dikeluarkan dari tempat duduknya oleh orang
kulit putih kerana membeli tiket yang hanya diduduki oleh orang kulit putih akibat dari dasar Apartied iaitu perbezaan
warna kulit ketika itu berlaku. Gandhi mulai sedar mengenai layanan masyarakat
India di negara mereka sendiri. Beliau merasa hairan mengapa masyarakat India
tidakmembantah negara mereka dijadikan sebahagian empayar British sedangkan
mereka tidak diberikan layanan yang seadilnya. Beliau juga
beranggapan beliau patut memimpin masyarakat dalam gerakan politik yang
menentang diskriminasi kaum.
PERJUANGAN
MAHATMA GANDHI
3.1 Penggunaan Prinsip Satyagraha
Mahatma Gandhi telah menunjukkan
satu perjuangan yang menakjubkan kerana melakukan perjuangan yang tidak
bersifat keganasan. Satyagaraha merupakan satu desakan atau paksaan atas
kebenaran manakala dalam bidang politik Satyagraha merupakan satu cara yang
dilakukan tanpa keganasan untuk melawan pihak tertentu dan memaksa mereka untuk
mengubah keputusan. Hormat dengan pihak yang kita tentang merupakan satu ciri
yang unik doajarkan oleh Gandhi. Gandhi mengatakan bahawa Satyagraha tidak
diperolehi daripada keganasan fizikal tetapi menggunakan kuasa kasih saying
yang positif dan kerjasama antara minda, dan masyarakat. Gandhi telah
menyatakan bahawa penderitaan akan membuatkan manusia lebih memahami dan
memuaskan hati dalam petikannya :
Gandhi pernah
menggunakan kaedah Satyagraha semasa berada di Afrika Selatan apabila beliau
mendapat tentangan untuk pergi ke United Kingdom untuk memperjuangkan hak
kerakyatan mereka di Afrika Selatan. Gandhi yang tidak bersetuju dengan penuh
sopan dan berhemah menawarkan untuk menanggung sendiri akibat dan kesan atas
keputusannya untuk pergi memperjuangkan hak masyarakat India. Hal ini kerana
ketidakpuashatian beliau terhadap penggubalan undang-undang di Transvaal
mengenai pendaftaran rakyat India.
Pada
22 Ogos 1906, pemerintah Transvaal mengumumkan satu peraturan yang sangat
merendahkan kaum India di Afrika Selatan. Dalam pengumuman itu dinyatakan
bahawa penduduk India, lelaki maupun perempuan, serta anak-anak yang berumur 8
tahun ke atas, wajib dilaporkan kepada penguasa setempat. Mereka harus patuh
dengan meletakkan cap jari, kemudian mereka akan menerima sijil yang harus
selalu dibawa ke mana saja mereka pergi. Seseorang yang tidak dilaporkan dan
tidak meletakkan cop jarinya akan kehilangan hak memiliki tempat tinggal, boleh
dipenjara, didenda dan dibuang daripada Transvaal. Tanpa ragu,
Gandhi telah menggunakan kempen tanpa kekerasan untuk melaksanakan perjuangan
beliau. Dalam tempoh masa 8 tahun, Gandhi telah mencapai persetujuan dengan kerajaa Afrika Selatan pada 1914 dan kembali semula
ke India.
Sekembalinya Gandhi
daripada Afrika Selatan para petani daripada Champaran pada tahun 1917 telah
menemui beliau dan meminta pertolongan untuk membantu kerana penindasan oleh
pemilik tanah daripada Barat. Champaran merupakan daerah yang terletak di kaki
bukit gunung Himalaya di wilayah Bihar. Petani daerah ini telah dipaksa oleh tuan tanah untuk menanam nila dalam keluasan kira -kira 15% daripada tanah mereka. Selain itu, mereka
tidak mempunyai pilihan untuk menjual tanaman dan harga yang telah ditetapkan oleh pemilik daripada tuan tanah
daripada barat. Disebabkan hal tersebut, mereka menjadi miskin dan mahukan kebebasan dari pemilik tanah daripada barat. Kerajaan British telah mengarahkan Gandhi untuk meninggalkan Champaran tetapi beliau enggan
dan bersifat tegas mengenai pendapatnya. Apabila kerajaan tahu bahawa Gandhi
kemungkinan akan menimbulkan masalah untuk itu, sebuah jawatankuasa telah
dilantik untuk mengkaji keadaan para petani.Gandhi juga adalah seorang ahli jawatankuasa itu. Sebagai satu laporan jawatankuasa itu, para petani adalah bebas daripada cengkaman pemilik tanah barat dan berasa lega.
3.2 Perarakan Garam
Pada tahun 1929, Mahatma Gandhi
telah meyakinkan INC untuk menuntut kemerdekaan dalam tempoh masa setahun.
Walaubagai manapun, kerajaan British telah memberikan respon yang negative
dengan mengenakan cukai yang tinggi terhadap garam. Oleh itu, untuk membuatkan
kerajaan sedardengan kuasa rakyat India, Gandhi telah menganjurkan Perarakan
Garam untuk membuat bantahan terhadap kenaikan cukai garam. Garam secara
tradisinya dihasilkan oleh orang tempatan terutamanya di bahagian pantai
sebelum diedarkan ke kawasan pedalaman. Semasa perarakan, Gandhi telah
didatangi ribuan rakyat India yang datang untuk mendengar syarahan beliau.
Disebabkan beliau tidak melihat perbezaan jantina dalam usaha melawan
kebebasan, beliau telah mengeluarkan satu penyataan iaitu:
Pada keesokan
harinya, Gandhi dan pengikutnya telah berarak hamper 250 batu di Pusat Garam
India iaitu Bandar yang dikenali sebagai Dandi di Gujarat pada tahun 1930 untuk
menunjukkan bahawa rakyat India mampu berdiri sendiri tanpa British,Gandhi
telah menghasilkan garamnya yang tersendiri. Perarakan akibat garam dilakukan
daripada kenaikan cukai garam yang sangat membebani rakyat dan telah berarak
dari Sabarti Ashram di Ahmadabad ke Dandi di Pantai Gujerat yang diikuti oleh
rakyat. Kerajaan British telah membalas
perlakuan tersebut dengan memenjarakan Gandhi dan 50 000 rakyat India yang
turut serta dalam perarakan tersebut. Selepas rundingan yang panjang, British
setuju untuk membebaskan semua rakyat India yang dipenjarakan sekiranya Gandhi
berhenti daripada membuat bantahan. Untuk mengelakkan hal ini berpanjangan,
Gandhi terpaksa untuk bersetuju
3.3 Penubuhan Kongres Kebangsaan India
(INC)
Penubuhan
Kongres Kebangsaan India ataupun India National Congress (INC) merupakan
klimaks terhadap kebangkitan nasionalisme India yang selama ini berada di bawah
pemerintahan British. INC telah dipimpin oleh Mahatma Gandhi bermula tahun 1920
sehingga 1939. Parti tersebut merupakan parti politik yang berpengaruh di India
hal ini kerana Gandhi telah mengubah polisi partu untuk memberikan perkhidmatan
dan keutamaan kepada semua tidak mengira sama ada kelas bawahan atau kelas
atasan. Antara
isu yang diperjuangkan oleh Ghandi untuk kepentingan masyarakat adalah
memperkelakan rang undang-undang untuk menyekat hak orang India dalam memilih
ahli ke dewan undangan. Semasa kembalinya ke India, beliau telah memperjuangkan
dan menyokong para petani di Bihar dalam menentang British pada tahun 1917.
Dengan itu, Ghandi telah jelas membawa isu-isu masyarakat India bagi
mempertahankan hak orang-orang India, sehinggakan berjaya melibatkan rakyat
agar bersama-sama dalam memperjuangkan kemerdekaan India.
Kongres
Kebangsaan India dan Liga Muslim memperjuangkan hak kaum muslim dan hindu di
India. Selain itu, kemujudan liga muslim di India adalah untuk memperjuangkan
muslim di india yang semakin hari semakin jauh ketinggalan akibat daripada
penindasan kerajaan India terhadap kaum muslim. Masyarakat islam dan hindu di
India sebenarnya mempunyai pemahaman yang berbeza. Pertikaian antara kedua
agama ini terus tercetus di India. Kepentingan umat Islam di India semakin di
asingkan. Oleh kerana itu maka muncul idea untuk membina satu organisasi
politik yang membela rakyat muslim yang di beri nama Liga Muslim. Pada tahun
1916 Kumpulan liga Muslim telah membuat perjanjian dengan Kongres Kebangsaan
India , bahawa india muslim akan bersama-sama berjuang untuk rakyat india dalam
mendapatkan kemerdekaan untuk Negara tersebut kerana mengakui bahawa muslim
India berhak berbuat demikian kerana mereka juga merupakan warganegara India.
Liga muslim di bawah pimpinan Muhammad Ali Jinnah telah berjaya perjuangan
mereka dalam bentuk nasionalisme Islam, iaitu mereka ingin membentuk sebuah
pemerintahan sendiri bagi umat Muslim.
Gandhi telah
menjadi pencetus gerakan politik moden di India, lalu menggerakan gerakan
politik moden dengan bercirikan India dan beliau muncul selepas Perang Dunia
Pertama. Sekitar tahun 1919, Gandhi telah memulakan penentangan terhadap
pembaharuan-pembaharuan Akta Kerajaan India 1919. Hal ini disebabkan keadaan
yang tidak menentu di India kerana kesan peperangan yang berlaku. Masyarakat
India hidup dalam keadaan kegelisahan dan ditambah lagi dengan kenaikan harga
barangan, serta pelbagai sekatan-sekatan yang diwujudkan di India. Kongres
Kebangsaan ketika itu amat tidak berpuas hati terhadap kerajaan kerana
menganggap pemulihan tersebut tidak mencukupi, mengecewakan dan tidak
memuaskan. Oleh yang sedemikian, pada mulanya Gandhi telah megadakan
penentangan secara pasif membantah pembaharuan-pembaharuan yang berlaku pada 10
April. Kegiatan tersebut semakin aktif pada 13 April apabila wujudnya tunjuk
perasaan, mogok dan rusuhan di beberapa tempat di India seperti Delhi, Gujerat
dan Punjab.
INC telah memasuki pilihan raya yang
akan diadakan di India. Jawaharlal Nehru telah dilantik sebagai Presiden INC
dan disokong oleh Mahatma Ghandi pada bulan April 1936 untuk pilihan raya 1937.
Selepas pilihan raya 1937, didapati bahawa INC telah memenangi kerusi yang
dipertandingkan sebanyak 716 kerusi
daripada 1161 yang dipertandingkan. INC telah menguasai 74 peratus jumlah kerusi
di Madras, 65 peratus di Orissa dan 59 peratus di wilayah Bersatu. Dengan itu,
INC telah berjaya untuk menubuhkan kerajaan penuh. Kempen yang dilakukan adalah
satyagraha telah membawa kepada
kemerdekaan India pada tahun 1947. Dengan ini dilihat bahawa Gandhi turut
terlibat dalam gerakan memerdekakan India.
3.4 Rowlatt Act
Rowlatt
Act tahun 1919
merupakan salah satu ancaman keras bagi orang India yang berani mengadakan
tindakan politik. Akan tetapi, orang India menentang tanpa rasa takut aturan
itu. Sebuah peristiwa mengenaskan pada 13 April 1919 terjadi, di mana rakyat
India berkumpul untuk berdoa di lapangan, tentara Inggris di bawah komando Jenderal Dyer menembak
rakyat secara membabi buta karena menganggap rakyat akan melakukan
pemberontakan. Korban mati berjumlah 379 orang dan sebanyak 1137 orang
menderita luka-luka. Peristiwa ini disebut Amritsar Massacre.
Pada 15
April 1918, Jawatan kuasa Rowlatt telah mnegemukakan laporan yang membuktikan
kerajaan mempunyai peruntukan undang-undang yang tidak sesuai mengikut keadaan.
Kerajaan telah dipanggil untuk menghadapi awal peperangan di India dan
mencadangkan penubuhan enakmen khas untuk untuk menangani apabila Akta
Pertahanan India mula terbentuk. Antara fungsi-fungsi yang dicadangkan adalah
menuntut ganti rugi atas tujuan untuk menyabitkan kesalahan pesalah-pesalah.
Selain itu, langkah-langkah pencegahan perlu untuk memeriksa sebarang
konspirasi dan perlakuan jenayah. Walaupun kurang sihat, Gandhi telah pergike
dewan undangan dan menonton perdebatan yang berlaku. Beliau yakin bahawa rang
undang-undang yang bertujuan untuk menyekat hak asasi dan sivil perlu
diperjuangkan tanpa mengira kos. Gandhi telah berunding dengan beberapa
syarikat-syarikat bersekutu yang rapat dan kemudian menulis surat kepada
Viceroy mengenai akibat yang muncul dan keadaan bahaya apabila rang
undang-undang itu digubal.
Gandhi
juga telah berjalan dan berunding dengan pemimpin-pemimpin India lain tentang
bahaya yang muncul apabila rang undang-undang itu digubal. Rang Undang-Undang
Rowlatt telah digubal menjadi undang-undang pada Mac 1919, rakyat yang
mendengar perkara tersebut merasa terkejut kerana benda yang diperjuangkan
bukanlah isu masyarakat tempatan tetapi melibatkan perjuangan seluruh
masyarakat India. Gandhi merasakan dia patut membangkitkan semangat dan minat
rakyat tetapi tidak dengan menggunakan keganasan. Keadaan tersebut telah
digelarkan Hartal oleh Gandhi atau pun bermaksud bantahan pematuhan kebangsaan.
Hal ini kerana semua kedai-kedai, premis perniagaan dan pelbagai jenis
perniagaan telah ditutup. Gandhi juga telah berkempen secara meluas mengenai
prinsip-prinsip yang asas iaitu Satyagraha dan beliau turut menjelaskan bahawa
‘hartal’ tidak akan melanggar mana-mana prinsip
3.5Pendidikan
Pendidikan bukan sahaja acuan generasi baru tetapi mencerminkan pemikiran masyarakat yang inginkan perubahan. Pengalaman beliau di Afrika Selatan telah mengubah pandangan beliau mengenai politik dan juga membantu beliau untuk melihat peranan pendidikan dalam membantu sesebuah perjuangan. Beliau telah sedar kepentingan pendidikan Barat semasa di Afrika Selatan dan cuba untuk memujuk kaum India agar mengambil kesempatan untuk belajar pendidikan barat. Walaubagai manapun, apabila Gandhi mencecah umur 30-an, beliau telah menentangpendidikan bahasa Inggeris kerana beliau beranggapan bahawa mereka telah diperhambakan dengan menggunakan bahasa tersebut. Gandhi agak marah apabila beliau terpaksa berbahasa Inggeris semasa bersuara tentang Peraturan Dalam Negeri dan tidak menggunakan bahasa ibunda, begitu juga dengan semua dokumen-dokumen rasmi yang telah menggunakan bahasa Inggeris. Oleh itu, Gandhi memperjuangkan kebebasan dalam pendidikan agar penguasaan terhadap pendidikan barat seimbang dengan pendidikan ibunda.
Pendidikan bukan sahaja acuan generasi baru tetapi mencerminkan pemikiran masyarakat yang inginkan perubahan. Pengalaman beliau di Afrika Selatan telah mengubah pandangan beliau mengenai politik dan juga membantu beliau untuk melihat peranan pendidikan dalam membantu sesebuah perjuangan. Beliau telah sedar kepentingan pendidikan Barat semasa di Afrika Selatan dan cuba untuk memujuk kaum India agar mengambil kesempatan untuk belajar pendidikan barat. Walaubagai manapun, apabila Gandhi mencecah umur 30-an, beliau telah menentangpendidikan bahasa Inggeris kerana beliau beranggapan bahawa mereka telah diperhambakan dengan menggunakan bahasa tersebut. Gandhi agak marah apabila beliau terpaksa berbahasa Inggeris semasa bersuara tentang Peraturan Dalam Negeri dan tidak menggunakan bahasa ibunda, begitu juga dengan semua dokumen-dokumen rasmi yang telah menggunakan bahasa Inggeris. Oleh itu, Gandhi memperjuangkan kebebasan dalam pendidikan agar penguasaan terhadap pendidikan barat seimbang dengan pendidikan ibunda.
3.6 Pengenalan Swaraj dan Swadeshi
Swaraj
boleh diertikan sebagai kebebasan ataupun memiliki undang-undang yang
tersendiri manakala Swadeshi bermaksud berdikari atau pun berdiri sendiri.
Gandhi telah menggunakan perkataan Swaraj bukan hanya untuk menewaskan pihak
British dan mengisytiharkan kemerdekaan tetapi beliau menginginkan perubahan.
Gandhi tidak mahu mengikuti apa yang telah dilakukan oleh
British kerana beliau beranggapan perkara tersebut tidak menunjukkan kebebasan.
Gandhi menginginkan system nilai dan gaya hidup British digantikan dengan cara
hidup yang lebih mudah, lebih bersifat keagamaan dan tidak bersifat perkauman.
Beliau telah menyatakan
Menurut Gandhi,
masyarakat baru yang berpegang dengan cara hidup yang lama adalah hamnpir sama
dengan kehidupan masyarakat kampung. Gandhi menginginkan agar India yang baru
dapat memberikan kesamarataan dan keadilan kepada setiap agama kerana beliau
sangat menentang perbezaan antara kaum di India. Dalam sebuah petikan yang
ditulis oleh beliau yang menekankan tentang suasana kampung yang diinginkan
oleh beliau adalah bersifat republik, jiran-jiran bebas melakukan apa yang
mereka inginkan tetapi semua masyarakat perlu saling bergantung antara satu
sama yang lain
Gerakan
Swadesi yang merupakan cetusan daripada Gandhi telah memberikan satu penentangan
terhadap imperialisme, hal ini kerana gerakan Swadesi secara tidak langsung
menyentuh sektor ekonomi iaitu rakyat
mula dengan aktiviti menanam kapas sendiri, memintal benang, menenun sendiri.
Implikasinya adalah mereka sangat menghargai hasil karya sendiri, dengan tidak
mahu membeli produk-produk Inggeris (boycot
action) . Rakyat
India terutama anggota Kongres Kebangsaan India tidak boleh membeli barangan
buatan Inggeris. Kadang-kala barangan buatan Inggeris akan dibuang dan dibakar
seperti yang terjadi di Chouri ChoraGerakan swadesi ini telah menyebabkan imperialisme
Inggeris menjadi lumpuh, karena seluruh rakyat tidak mahu membeli barang-barang
buatan Inggeris . Swadesi akhirnya membuahkan hasil. Pihak imperialisme Inggeris
mengalah dan pada tahun 1947 India
diberi kemerdekaan kemudian pada tanggal 26 Januari 1950 India telah menjadi
Republik India tetapi masih di dalam Commonwealth
4.0 PENUTUP
Sememangnya
dapat disimpulkan bahawa Mahatma Ghandi merupakan salah seorang tokoh yang
penting dalam memperjuangkan nasib bangsa India dan telah membantu India
mencapai kemerdekaan pada tahun 1947. Seterusnya, beliau telah berjaya memberi
sumbangan yang cukup besar dalam pergerakan nasionalisme di India. Gerakan
nasionalisme yang dibawa oleh Mahatma Gandhi menyebabkan beliau amat dihormati
dan disayangi oleh masyarakat di
India. Walau bagaimanapun, beliau telah
mati dibunuh pada 30 Januari 1948 oleh N.V. Godse iaitu seorang pelampau Hindu
kerana pernah melindungi dan menyokong Muslim. Beliau juga telah menunjukkan
sikap kesederhanaan dalam kehidupannya. Satyagraha merupakan aspek penting
dalam memperjuangkan nasib bangsa dalam arena politik beliau. Walaupun Ghandi
telah meninggal dunia, idea-idea beliau masih lagi dikenang dan kekal sehingga
hari ini
0 comments:
Post a Comment